Sürüm alanı Genel Ağ başlığının biçimini belirler. Bu belgede 4. sürüm açıklanmıştır.

Genel Ağ Başlık Uzunluğu 32 bitlik sözcükler cinsinden Genel Ağ başlığının uzunluğudur. Doğru başlık için asgari değerin 5 olacağına dikkat ediniz.

Hizmet Türü istenilen hizmet kalitesinin soyutlanmış parametlerine bir gösterim sağlar. Bu bağımsız değişkenler veri katarı belli bir ağ boyunca aktarılırken asıl hizmet bağımsız değişkenlerin seçiminde kullanılır. Bazı ağlar yüksek öncelikli trafiğin diğer trafikten daha önemli olarak ele alındığı bir üstünlük hizmeti sunarlar (genellikle aşırı yüklü durumlarda sadece belli bir üstünlük seviyesinin üstündeki trafiği kabul ederek). Ana seçim, düşük gecikme, yüksek güvenirlik ve yüksek işlem gücü arasındaki bir üçlü ödünleşimdir.

Bits 0-2:  Üstünlük.
Bit    3:  0 = Normal Gecikme (G),          1 = Düşük Gecikme.
Bits   4:  0 = Normal İşlem Gücü (İ),       1 = Yüksek İşlem Gücü.
Bits   5:  0 = Normal Güvenilirlik (Ü),     1 = Yüksek Güvenilirlik.
Bit  6-7:  Gelecekte kullanım için ayrılmış.

   0     1     2     3     4     5     6     7
+-----+-----+-----+-----+-----+-----+-----+-----+
|                 |     |     |     |     |     |
|     ÜSTÜNLÜK    |  G  |  İ  |  Ü  |  0  |  0  |
|                 |     |     |     |     |     |
+-----+-----+-----+-----+-----+-----+-----+-----+

  Öncelik

    111 - Ağ Denetimi
    110 - Ağlararası Denetim
    101 - Yaşamsal/velvele
    100 - Yıldırımüstü
    011 - Yıldırım
    010 - Acil
    001 - Öncelikli
    000 - Sıradan

Gecikme, İşlem Gücü ve Güvenirlik imlerinin kullanımı hizmet maliyetini arttırabilir. Çoğu ağda bu bağımsız değişkenlerden biri için daha iyi olan başarım diğeri üstündeki daha kötü başarımla birleştirilir. Çok elverişsiz durumlar dışında bu üç imden en fazla ikisi etkinleştirilmelidir.

Hizmet türü Genel Ağ sistemindeki aktarımı boyunca veri katarının ele alınışını belirtmede kullanılır. Genel Ağ hizmet türünün AUTODIN II, ARPANET, SATNET ve PRNET gibi ağlar üzerindeki asıl hizmetlerle örnek eşlemleri [8]'deki "Hizmet Eşleme" bölümünde verilmiştir.

Ağ Denetim üstünlüğü tasarımı sadece bir ağ içinde kullanmak için düşünülmüştür. Bu tasarımın asıl kullanım ve denetimi her ağ için'e genişletilmiştir. Ağlararası Denetim tasarımı sadece ağ geçidi denetim tasarımcıları tarafından kullanılması için düşünülmüştür. Bu üstünlük tasarımlarının asıl kullanımı belli bir ağ ile ilgili olmasıysa, kullanımları ve erişim denetimleri bu ağın sorumluluğundadır.

Toplam uzunluk veri katarının sekizli cinsinden Genel Ağ başlığı ve veri dahil uzunluğudur. Bu alan 65535 sekizliye kadar veri katarı uzunluğunu mümkün kılar. Böyle uzun veri katarları çoğu konak ve ağ için uygulanamaz. Bütün konaklar 576 sekizliye kadar veri katarlarını (tamamen veya veri dilimleri olarak) kabul etmek için hazırlanmıştır. Tasarımlarının daha büyük veri katarlarını kabul edecek şekilde hazırlandığının güvencesi veriliyorsa sadece bu konaklara 576 sekizliden büyük veri katarlarının gönderilmesi önerilir.

576 sayısı makul boyutlu bir veri bloğunun gerekli başlık bilgileri eklenerek aktarımını mümkün kılacak şekilde seçilmiştir. Örneğin bu boyut 512 sekizliden oluşan veri bloğuna ek olarak 64 sekizliden oluşan bir başlık taşımaya uygundur. Azami Genel Ağ başlığı 60 sekizliden ve sıradan bir Genel Ağ başlığı ise daha yüksek seviyeli protokollerin başlıkları için bir girintiye izin veren 20 sekizliden oluşur.

Bir veri katarının veri dilimlerinin montajına yardımcı olmak için gönderici tarafından atanan bir betimleme değeri.

Çeşitli Denetim Bayrakları.

Bit 0: yedektir, sıfır olmalı
Bit 1: (DY) 0 = Dilimlenebilir,  1 = Dilimlenmeyecek.
Bit 2: (KD) 0 = Son veri dilimi,  1 = Kalan veri dilimleri.

    0   1   2
  +---+---+---+
  |   | D | K |
  | 0 | Y | D |
  +---+---+---+

Bu alan veri diliminin veri katarındaki yerini belirtir.

veri dilimi başlangıcı 8 sekizliden (64 bitlik) oluşan birimlerle ölçülür. İlk veri diliminin başlangıcı sıfırdır.

Bu alan veri katarının Genel Ağ sisteminde en çok ne kadar süre kalabileceğini belirtir. Eğer bu alanın değeri sıfırsa veri katarı yokedilmelidir. Bu alan Genel Ağ başlığı işlenirken değiştirilir. Zaman birimi saniye cinsinden ölçülür ama veri katarını işleme sokan her modül işlem bir saniyeden kısa sürse bile bu yaşam süresini 1 saniye eksilteceğinden bu süre veri katarının Genel Ağ'da kalabileceği sürenin üst sınırı olarak düşünülmelidir. Maksat, azami veri katarı ömrünü doldurduğu halde teslim edilemeyen veri katarlarının yokedilmesine sebep olmaktır.

Bu alan bir sonraki seviyedeki protokolü göstermek için kullanılır. Çeşitli protokollerin değerleri [9]'daki "Atanmış Numaralar" bölümünde belirtilmiştir.

Sadece başlığın sağlama özeti. Bazı başlık alanları değiştiğinden (örn, yaşam süresi) Genel Ağ başlığının işleme girdiği her noktada bu alan yeniden hesaplanır ve doğrulanır.

Sağlama Özeti algoritması:

Bu sağlama özetinin basit hesabıdır ve deneysel kanıtlar yeterli olduğunu belirtmektedir, fakat bu geçicidir ve deneyime bağlı olarak bir CRC yordamı tarafından değiştirilebilir.

Kaynak adresi. Bkz. İnceleme.

Hedef adresi. Bkz. İnceleme.

Seçenekler veri katarlarında bulunabilir de bulunmayabilir de. Bütün IP modülleri (konak ve ağ geçidi) tarafından gerçeklenmelidirler. veri katarında aktarımı isteğe bağlı olanların gerçeklenimi isteğe bağlı değildir.

Bazı ortamlarda güvenlik seçeneği tüm veri katarlarında gerekli olabilir.

Seçenek alanı değişken uzunluktadır. Sıfır olabileceği gibi fazlasıyla seçenek bulunabilir. Bir seçeneğin biçimi için iki durum sözkonusudur:

Seçenek-uzunluğu sekizlisinde seçenek-türü ve seçenek-uzunluğu sekizlileriyle seçenek-verisi sekizlileri sayılır.

Seçenek-türü sekizlisinin 3 alana sahip olduğu görülür:

1 bit   kopyalanmış bayrağı,
2 bit   seçenek sınıfı,
5 bit   seçenek sayısı.

Kopyalanmış bayrağı bu seçeneğin bütün veri dilimlerine kopyalandığını gösterir.

0 = kopyalanmamış
1 = kopyalanmış

Seçenek sınıfları şunlardır:

0 = denetim
1 = gelecekte kullanım için ayrılmış
2 = hata ayıklama ve ölçüm
3 = gelecekte kullanım için ayrılmış

Şu Genel Ağ seçenekleri tanımlıdır:

SINIF SAYI   UZUNLUK  AÇIKLAMA
----- ----   -------  -----------
  0     0       -     Seçenek Listesi Sonu. Bu seçenek sadece bir sekizli
                      işgal eder; uzunluk sekizlisine sahip değildir.
  0     1       -     İşlem Yok.  Bu seçenek sadece bir sekizli
                      işgal eder; uzunluk sekizlisine sahip değildir.
  0     2      11     Güvenlik. Güvenlik, Bölümleme, Kullanıcı Grubu (ADK)
                      ve Savunma Bakanlığının gereksinimleriyle uyumlu
                      Kısıtlama Kodlarını taşımakta kullanılır.
  0     3     dğş.    Gevşek Kaynak Yönlendirme.  Kaynak karafından sağlanmış
                      bilgiyi temel alan Genel Ağ veri katarını yönlendirmekte
                      kullanılır.
  0     9     dğş.    Sıkı Kaynak Yönlendirme.    Kaynak karafından sağlanmış
                      bilgiyi temel alan Genel Ağ veri katarını yönlendirmekte
                      kullanılır.
  0     7     dğş.    Rota Kaydı.  Bir Genel Ağ veri katarının aldığı yolu
                      izlemekte kullanılır.
  0     8       4     Akım Kimliği.  Akım kimliğini taşımakta kullanılır.
  2     4     dğş.    Genel Ağ Zaman Damgası.

Genel Ağ başlık dolgusu Genel Ağ başlığının 32 biti tam doldurmasını sağlamak için kullanılır. Dolgu karakteri sıfırdır.

Ağlara adres atamada esneklik sağlayabilmek ve küçükten orta ölçekliye kadar çok fazla sayıda ağa izin vermek için, adres alanı yorumu çok konaklı az sayıda ağ, makul sayıda konaklı makul sayıda ağ ve az konaklı çok sayıda ağ belirtilebilecek şekilde kodlanmıştır. Ek olarak, "ek adresleme kipi" için bir çıkış kodu da vardır.

Ağ adresleri için atanmış gerçek değerler "Atanmış Numaralar"da [9] verilmiştir.

Yerel ağa göre atanmış yerel adres, fiziksel tek bir konağın sanki bir kaç Genel Ağ konağıymış gibi davranmasını mümkün kılmalıdır. Yani, çeşitli Genel Ağ adreslerinin tek bir arayüze karşılık gelmesini mümkün kılan ağ/konak arayüzleri ile Genel Ağ konak adresleri arasında bir eşlem olması gerekir. Ayrıca tek bir konağın birden fazla fiziksel arayüze sahip olabilmesi ve bunlardaki veri katarlarının tümünün tek bir konağı adresliyormuşçasına ele alınabilmesi mümkün olmalıdır.

ARPANET, SATNET, PRNET ve diğer ağların adresleri ile Genel Ağ adresleri arasındaki eşleşmeler "Adres Eşlemleri"nde [5] açıklanmıştır.

Genel Ağ betimleme alanı (ID), yeniden birleştirmek amacıyla veri dilimlerini betimlemek için protokol alanları ile kaynak ve hedef adresini birlikte kullanır.

Kalan veri dilimleri bayrağı biti (KD), veri katarı son veri dilimi değilse etkin olur. veri dilimi Başlangıcı alanı veri diliminin özgün veri katarındaki göreli başlangıç yerini belirtir. veri dilimleri 8 sekizlilik birimlerle sayılır. Dilimleme stratejisinin tasarımı, özgün veri katarının dilimleme ile ilgili alanlarının sıfır oluşuna (KD = 0, veri dilimi Başlangıcı = 0) dayandırılmıştır. Eğer bir Genel Ağ veri katarı dilimlemeye maruz kalmışsa, veri alanı 8 sekizlilik dilimlere ayrılmış demektir.

Bu biçimleme, 65.536 sekizlinin her biri 8 sekizliden oluşan 8192 (2^13) dilime ayrılmasını mümkün kılar. Bu hesabın veri katarının toplam uzunluk alanı ile tutarlılığına dikkat edilmelidir (elbette, başlık, veri dilimlerinde değil toplam uzunluğun içinde hesaba katılır).

Dilimleme yapılırken, bazı seçenekler her veri dilimine kopyalanırken bazıları sadece ilk veri diliminde kalır.

Her Genel Ağ modülü dilimleme yapılmaksızın 68 sekizlilik bir veri katarını ilerletebilmelidir. Bunun sebebi en küçük dilimin 8 sekizli ve Genel Ağ başlığının da en fazla 60 sekizli uzunlukta olabilmesidir.

Her Genel Ağ hedefi 576 sekizli uzunluktaki bir veri katarını, ister tek bir 576 sekizlilik veri katarı olarak, ister yeniden birleştirilmek üzere 576 sekizlilik bir veri dilimi olarak, alabilmelidir.

Dilimleme işleminden etkilenebilen alanlar şunlardır:

Dilimlenmeyecek (DY) bayrağı etkinse, bu veri katarının veri dilimlerine bölünmesine izin VERİLMEZ, ama yokedilebilir. Bu, alan konağın Genel Ağ veri dilimlerini yeniden birleştirecek kadar özkaynağa sahip olmadığı durumlarda dilimlemeyi yasaklamak için kullanılabilir.

Dilimlenmeyecek kullanımına örnek olarak küçük bir konağın hat yükünü düşürmek için kullanımı verilebilir. Küçük konak bir veri katarını kabul eden onu belleğinde saklayıp daha sonra çalıştıran bir önyükleme programı içeriyor olabilirdi.

Dilimleme ve yeniden birleştirme işlemleri en kolay örneklerle açıklanır. Aşağıdaki yöntemler gerçeklenim örnekleridir.

Aşağıdaki sözde programlarda kullanılan sembollerin anlamları: "=<" küçük ya da eşittir anlamında, "#" farklı anlamında, "=" eşit anlamında, "<-" atanır anlamındadır. "x..y" x dahil, y hariç, x'ten y'ye kadar olanlar anlamındadır. Örneğin, "4..7" gösteriminde aralığa 4, 5, 6 dahildir, 7 dahil değildir.

Sonraki ağ boyunca aktarılabilen en büyük veri katarının uzunluğu azami aktarım birimi (Maximum Transmission Unit - MTU) olarak bilinir.

veri katarının toplam uzunluğu azami aktarım biriminden küçük veya eşitse bu veri katarı yola devam edilmek üzere sonraki adıma teslim edilir; aksi takdirde, veri katarı iki veri bölütüne bölünür, ilk veri bölütü azami uzunlukta olurken ikinci veri bölütü kalanı içerir. İlk veri bölütü işlemin sonraki adımına teslim edilirken, ikincisi hala çok büyükse tekrar ikiye bölme işlemine tabi tutulur.

Gösterim:

  VB  -  veri dilimi Başlangıcı
  İBU -  Genel Ağ Başlık Uzunluğu
  DY  -  Dilimlenmeyecek bayrağı
  KD  -  Kalan veri dilimleri bayrağı
  TU  -  Toplam Uzunluk
  EVB -  Eski veri dilimi Başlangıcı
  EİBU - Eski Genel Ağ Başlık Uzunluğu
  EKD -  Eski Kalan veri dilimleri bayrağı
  ETU -  Eski Toplam Uzunluk
  DBS -  Dilim Bloklarının Sayısı
  MTU -  Azami Aktarım Birimi

Algoritma:

  TU =< MTU ise,
    bu veri katarı yola devam etmek üzere sonraki adıma teslim edilir
  değilse ve DY = 1 ise,
    veri katarı yokedilir
  değilse,
    ilk veri dilimini üretmek için:
      (1)  Özgün Genel Ağ başlığı kopyalanır;
      (2)  EİBU <- İBU; ETU <- TU; EVB <- VB; EKD <- KD;
      (3)  DBS <- (MTU-İBU*4)/8;
      (4)  İlk İBU*8 veri sekizlisi iliştirilir;
      (5)  Doğru Başlık:
            KD <- 1;  TU <- (İBU*4)+(DBS*8);
            Sağlama Özeti yeniden hesaplanır;
      (6)  bu veri dilimi yola devam etmek üzere sonraki adıma teslim edilir;

    ikinci veri dilimini üretmek için:
      (7)  Genel Ağ başlığı seçmece kopyalanır (bazı alanlar kopyalanmaz,
            Seçenek tanımlarına bakınız);
      (8)  Verinin kalanı eklenir;
      (9)  Doğru Başlık:
            İBU <- (((EİBU*4)-(seçenek uzunluğu kopyalanmaz))+3)/4;
            TU <- ETU - DBS*8 - (EİBU-İBU)*4);
            VB <- EVB + DBS;  KD <- EKD;
            Sağlama Özeti yeniden hesaplanır;
      (10) Bu veri dilimi dilimleme sınamasına teslim edilir;
  sınama sonu.

Yukarıdaki algoritmada her veri dilimi (sonuncu hariç) izin verilen azami boyutta üretilmektedir. Bunun yerine azami boyuttan daha küçük veri dilimleri üretmek de bir seçenek olabilir. Örneğin, sonuç azami aktarım biriminden küçük olana kadar büyük veri katarlarını peşpeşe ikiye bölen bir yordam gerçeklenebilirdi.

Her veri katarı için tampon betimleyici, kaynak, hedef, protokol ve betimleme alanlarının toplamı olarak hesaplanır. Eğer bu dilimlenmemiş veri katarı ise (veri dilimi Başlangıcı ve Kalan veri dilimleri alanlarının ikisi de sıfırsa), bu tampon betimleyici ile ilişkili yeniden birleştirme özkaynakları serbest bırakılır ve veri katarı yola devam etmek üzere sonraki adıma teslim edilir.

Bu tampon betimleyici ile ilişkili elde başka veri dilimi yoksa, yeniden birleştirme özkaynakları ayrılır. Bu özkaynaklar, bir veri tamponu, bir başlık tamponu, bir veri dilimi bloğu bit tablosu, bir toplam veri uzunluğu alanı ve zamanlayıcıdan oluşur. veri dilimindeki veri, veri dilimi Başlangıcı ve Uzunluk değerlerine göre veri tamponuna yerleştirilir ve veri dilimi bloğu bit tablosundaki alınan veri dilimi bloklarının karşılığı olan bitler etkin yapılır.

Eğer bu ilk veri dilimi ise (yani, veri dilimi Başlangıcı sıfır ise), bu başlık başlık tamponuna yerleştirilir. Eğer bu son veri dilimi ise (yani, Kalan veri dilimi alanı sıfırsa), toplam veri uzunluğu hesaplanır. Eğer bu veri dilimi veri katarını tamamlıyorsa (veri dilimi blokları tablosundaki bitlere bakarak saptanır), veri katarı yola devam etmek üzere sonraki adıma teslim edilir; aksi takdirde, zamanlayıcı bu veri diliminin yaşam süresi alanındaki değere ve mevcut zamanlayıcı değerinin azamisine ayarlanır; ve yeniden birleştirme yordamı, denetimi kendini çağıran sürece bırakır.

Eğer zamanlayıcılar zamanaşımına uğrarsa, bu tampon betimleyici ile ilgili yeniden birleştirme özkaynaklarının tamamı serbest bırakılır. Zamanlayıcının ilk ayar değeri yeniden birleştirme bekleme süresinin alt sınırıdır. Eğer gelen veri dilimindeki Yaşam Süresi, mevcut zamanlayıcı değerinden büyükse bekleme zamanı arttırılacağından ama küçükse azaltılmayacağından bu değer bir alt sınırdır. Üst sınır ise azami yaşam süresidir (yaklaşık 4,25 dakika). Zamanlayıcının ilk ayar değeri olarak şu an önerilen 15 saniyedir. Bu, bu protokolden elde edilen deneyimle değişebilir. Bu bağımsız değişken değerinin seçiminin tampon sığasına bağlı oluşuna ve tampon sığasınında aktarım ortamının hızı ile orantılı oluşuna dikkat ediniz. Yani, veri hızı ile zamanlayıcı değerinin çarpımı tampon boyutunu verecektir (örn, 10Kb/s X 15s = 150Kb).

Gösterim:

  VB    -  veri dilimi Başlangıcı
  İBU   -  Genel Ağ Başlık Uzunluğu
  KD    -  Kalan veri dilimleri bayrağı
  TTL   -  Yaşam Süresi
  TU    -  Toplam Uzunluk
  TVU   -  Toplam Veri Uzunluğu
  BUFID -  Tampon betimleyici
  ALBT  -  Alınan veri dilimi Bit Tablosu
  ZAS   -  Zamanlayıcı Alt Sınırı

Algoritma:

  (1)  BUFID <- kaynak|hedef|protokol|betimleme;
  (2)  VB = 0 ve KD = 0 ise,
  (3)     ve BUFID tamponu ayrılmışsa,
  (4)        bu BUFID için tampon boşaltılır;
  (5)          veri katarı sonraki adıma teslim edilir;
               İşlem bitirilir.
  (6)   değilse (BUFID tamponu ayrılmamışsa),
  (7)      BUFID ile yeniden birleştirme özkaynakları ayrılır;
           TIMER <- ZAS; TVU <- 0;
  (8)      veri dilimindeki veri BUFID tamponuna
           VB*8 .. (TU-(İBU*4))+VB*8 sekizlileri olarak yerleştirilir
  (9)      VB .. VB+((TU-(İBU*4)+7)/8) ALBT bitleri bir yapılır;
  (10)     MF = 0 ise, TVU <- TU-(İBU*4)+(VB*8)
  (11)     VB = 0 ise, başlığı başlık tamponuna koy
  (12)     TVU # 0 ise,
  (13)        ve 0 .. (TVU+7)/8 ALBT bitleri bir ise,
  (14)           TU <- TVU+(İBU*4)
  (15)           veri katarını sonraki adıma teslim et;
  (16)           Bu BUFID için yeniden birleştirme özkaynaklarını
                 serbest bırak;
              İşlem bitirilir.
  (17)     TIMER <- MAX(TIMER,TTL);
  (18)     sonraki veri dilimineveya zamanaşımına kadar işlemden vazgeç;
  (19)  Zaman dolar: Bu BUFID için yeniden birleştirme özkaynaklarını boşalt;
        Yordam sonu.

İki veya daha fazla veri diliminin aynı veriyi içermesi durumunda, ya tamamen ya da bir kısmi örtüşme boyunca, bu yordam veri tamponundaki en son veriyi kullanır ve veri katarı teslim alınır.

Bir veri katarı için Betimleyici seçimi, veri dilimlerini eşsiz olarak kimliklendirmenin bir yolunu sağlamak ihtiyacına dayanır. veri dilimlerini birleştiren protokol modülü veri dilimlerinin aynı veri katarına ait olup olmadığına kaynak, hedef, protokol ve betimleyicinin hepsinin aynı olup olmadığına bakarak karar verir. Bu durumda, gönderici Betimleyiciyi veri katarının (veya onun veri dilimlerinin) Genel Ağ'da canlı olduğu süre için bu kaynak, hedef çifti ve protokol için eşsiz olarak seçmelidir.

Gönderen protokolün, Genel Ağ'daki son azami paket ömrü süresince haberleştiği her hedef için bir girdi tuttuğu bir betimleyici tablosuna gerek duyduğunu anlaşılıyor.

Betimleyici alanı 65536 farklı değere izin verdiğinden, bazı konaklar basitçe hedeften bağımsız olarak eşsiz betimleyiciler kullanabilirler.

Bazı yüksek seviyeli protokoller betimleyici seçimini kendilerine uydurur. Örneğin, TCP protokolü modülleri birbirinin aynı TCP veri bölütleri aktarabilir (yeniden aktarım olayı). Eğer yeniden aktarım özgün aktarımla aynı betimleyiciyi taşıyorsa, her veri katarının veri dilimleri doğru TCP veri bölütünü oluşturmakta kullanıldığından, doğru alım olasılığı artar.

Hizmet Türü (HT) Genel Ağ hizmet kalitesinin seçimidir. Hizmet Türü, üstünlük, gecikme, işlem gücü ve güvenilirlik soyut bağımsız değişkenleri üzerinden belirlenir. Bu soyut bağımsız değişkenler, içinden veri katarı geçen ağların asıl hizmet bağımsız değişkenleriyle eşlenmek içindir.

Üstünlük. Bir veri katarının öneminin bağımsız ölçüsü.

Gecikme. Hemen teslim bu belirteci taşıyan veri katarları için önemlidir.

İşlem Gücü. Yüksek veri hızı bu belirteci taşıyan veri katarları için önemlidir.

Güvenirlik. Tesliminden emin olmak için daha fazla çaba gösterilmesi bu belirteci taşıyan veri katarları için önemlidir.

Örneğin, ARPANET bir öncelik bitine ve "standart" iletilerle (0. tür) "denetimsiz" iletiler (3. tür) arasında bir seçim imkanına sahiptir (tek paketlik ve çok paketli iletiler arasındaki seçim de ayrı bir hizmet bağımsız değişkeni olarak düşünülebilir). Denetimsiz iletilerin teslimatları daha az güvenilir olmaya ve daha az gecikmeye uğramaya meyleder. Bir Genel Ağ veri katarının ARPANET boyunca gönderileceğini varsayalım. Genel Ağ hizmet türü şöyle verilmiş olsun:

Üstünlük:   5
Gecikme:    0
İşlem Gücü: 1
Güvenirlik: 1

Bu örnekte, bu bağımsız değişkenlerin bu değerlere eşlenmesi ARPANET için ARPANET öncelik bitinin etkin ayarlanması demek olurdu, çünkü Genel Ağ üstünlüğü kendi aralığının üst yarısındadır; standart iletiler seçilmiş olurdu, çünkü işlem gücü ve güvenirlik gereksinimleri belirtilmiş ama gecikme istenmemiştir. Hizmet eşleme ile ilgili daha ayrıntılı bilgi "Hizmet Eşlemleri"nde [8] bulunmaktadır.

Yaşam süresi gönderici tarafından veri katarının Genel Ağ sisteminde kalabileceği azami süreye ayarlanır. Eğer veri katarı Genel Ağ sisteminde yaşam süresinden daha uzun süre kalırsa veri katarı yokedilir.

Bu alanın değeri Genel Ağ başlığının işleme sokulduğu her noktada veri katarını işlemeye harcanan zamanı yansıtacak şekilde düşürülmelidir. Asıl harcanan zamana ilişkin yerel bir bilginin olmaması halinde bile alanın değeri 1 düşürülmelidir. Süre saniye cinsinden ölçülür (yani 1, bir saniye demektir). Bu durumda azami yaşam süresi 255 saniye, yani 4,25 dakika olur. veri katarını işleyen her modül işlem zamanı bir saniyeden az bile sürse, yaşam süresini bir azaltması gerekir. Bu bakımdan Yaşam Süresi bir veri katarının mevcut olabileceği asıl süreyi değil sürenin üst sınırını belirler. Yaşam Süresi belirlemenin amacı, teslim edilemeyen veri katarlarının yokedilmesini sağlamak için veri katarlarının ömrünü sınırlamaktır.

Bazı daha yüksek seviyeli güvenilir protokoller eski yinelenmiş veri katarlarının belli bir süre geçtikten sonra artık gelmeyeceği kabulüne dayanırlar. Yaşam süresi böyle protokoller için önkabullerinin güvencesini sağlamanın bir yoludur.

Seçenekler veri katarları için isteğe bağlıdır, fakat gerçeklenimlerde hepsi gereklidir. Yani, bir seçeneğin varlığı ya da yokluğu gönderici açısından sadece bir seçim olduğu halde her Genel Ağ modülünün her seçeneği değerlendirecek yeteneği olmalıdır. Seçenek alanında çok sayıda seçenek bulunabilir.

Seçenekler 32 bitlik sınırda bitmeyebilirler. Genel Ağ başlığında seçenek sekizlilerinin boş olanları sıfır sekizlileri olmalıdır. Bunlardan ilki "Seçenek Sonu" seçeneği olarak yorumlanır ve Genel Ağ başlığının kalanı dolgu kabul edilir.

Her Genel Ağ modülü her seçeneğin gerektirdiği gibi davranabilmelidir. Güvenlik Seçeneği, eğer sınıflandırılmış, sınırlanmış veya bölmelenmiş trafik geçirilecekse gereklidir.

Genel Ağ başlığı sağlama özeti Genel Ağ başlığı değişmişse tekrar hesaplanır. Örneğin yaşama süresinin azalması, Genel Ağ seçeneklerinde artış veya değişiklik, dilimleme dolayısıyla başlık değişebilir. Bu Genel Ağ seviyesinde sağlama özeti, Genel Ağ başlığının aktarım hatalarından korunması için düşünülmüştür.

Yeniden aktarım gecikmeleri olmaması için bir kaç bit hatasını kabul edebilen bazı uygulamalar vardır. Eğer Genel Ağ protokolü veri doğruluğu için zorlanacaksa böyle uygulamalar desteklenmemelidir.

Genel Ağ protokol hataları ICMP iletileri [3] olarak raporlanabilir.

Aşağıda, kullanıcıdan Genel Ağ protokolü modülüne iletilmesi gerekenleri sağlayan iki çağrı örneği yer almaktadır ("=>" işareti "döndürülür" anlamında kullanılmıştır):

GÖNDER (kyn, hdf, prot, HT, TTL, TmpGST, uzn, Id, DF, sçn => sonuç)

  burada:

    kyn = kaynak adresi
    hdf = hedef adresi
    prot = protokol
    HT = hizmet türü
    TTL = yaşam süresi
    TmpGST = tampon göstericisi
    uzn = tampon uzunluğu
    Id  = Betimleyici
    DY = Dilimlenmeyecek bayrağı
    sçn = seçenek verisi
    sonuç = yanıt
      TAMAM = veri katarı sorunsuz gönderildi
      Hata = bağımsız değişken veya yerel ağ hatası

Üstünlük, HT içindedir ve güvenlik/bölüm bir seçenek olarak aktarılır.

AL (TmpGST, prot, => result, kyn, hdf, HT, uzn, sçn)

  burada:

    TmpGST = tampon göstericisi
    prot = protocol
    sonuç = yanıt
      TAMAM = veri katarı sorunsuz alındı
      Hata = bağımsız değişkenlerde hata
    uzn = tampon uzunluğu
    kyn = kaynak adresi
    hdf = hedef adresi
    HT = hizmet türü
    sçn = seçenek verisi

Kullanıcı bir veri katarını gönderirken, tüm bağımsız değişkenlerini sağlayarak GÖNDER çağrısı yapar. Bu çağrıyı alan Genel Ağ protokolü modülü, bağımsız değişkenlere bakarak iletiyi hazırlayıp gönderir. Eğer bağımsız değişkenlerde sorun yoksa ve veri katarı yerel ağ tarafından kabul edilmişse, çağrı başarılı olarak döner. Eğer bağımsız değişkenlerde sorun varsa veya veri katarı yerel ağ tarafından kabul edilmemişse, çağrı başarısız olarak döner. Başarısızlık durumunda, sorunun sebebi olarak makul bir raporlama yapılmalıdır, fakat böyle raporların ayrıntıları gerçeklenime göre farklıdır.

Yerel ağdan Genel Ağ modülüne bir veri katarı geldiğinde, ya adresli kullanıcıdan kaynaklanan bekleyen bir AL çağrısı vardır ya da yoktur. Birinci durumda, bilgi veri katarından kullanıcıya aktarılarak bekleyen çağrı yerine getirilir. İkinci durumda, adresli kullanıcı bekleyen bir veri katarı varlığı konusunda uyarılır. Eğer adresli kullanıcı yoksa, gönderene bir ICMP hata iletisi döndürülür ve veri yokedilir.

Kullanıcı bilgilendirmesi, gerçeklenim ortamının işletim sistemine uygun olarak bir sözde kesme veya benzeri bir düzenek üzerinden yapılabilir.

Bir kullanıcının AL çağrısı bir bekleyen veri katarı tarafından hemen yerine getirilebileceği gibi çağrı bir veri katarı gelene kadar askıya da alınabilir.

Kaynak adresi, gönderen konağın çeşitli adreslere sahip olması (çok sayıda fiziksel bağlantı veya mantıksal adres varlığı) halinde GÖNDER çağrısında belirtilir. Genel Ağ modülü kaynak adresinin bu konağın geçerli adreslerinden biri olup olmadığına bakmalıdır.

Bir gerçeklenim, ayrıca, bir veri katarı sınıfının kullanımına ilgi gösterilmesini veya tersine ayrıcalıklı kullanımını gerektirebilir ya da mümkün kılabilir (örn, bunların hepsi protokol alanında belli bir değer olabilir).

Bu bölüm işlevsel olarak bir KULLANICI/IP arayüzünü niteler. Kullanılan gösterim çoğunlukla yüksek seviyeli dillerdeki yordam veya işlev çağrılarına benzemekle birlikte, bu kullanım tuzak türü hizmet çağrılarının (SVCler, UUOlar, EMTler gibi) veya başka süreçlerarası iletişim şekillerinin hariç tutulduğu anlamına gelmez.