3. Genel Ağ Standardı Belirtimleri
Genel Ağ Standartları Sürecine konu belirtimler şu iki kategoriden birinde yer alırlar: Teknik Belirtim (TB) ve Uygulanabilirlik Bildirgesi (UB).
3.1. Teknik Belirtim (TB)
Bir Teknik Belirtim bir hizmet, protokol, yöntem, uzlaşım ya da biçimin açıklamasıdır. Konusunu tüm yönleriyle açıklayabileceği gibi bir kaç bağımsız değişken veya seçeneğe hiç değinmeyebilir de. Bir Teknik Belirtim herşeyi kendi içinde açıklayabileceği gibi başka belgelere atıfta bulunarak başka belirtimlerin (bunlar Genel Ağ Standartları olabilir de olmayabilir de) malzemelerinin bir karışımı da olabilir.
Bir Teknik Belirtim kapsamı ve genel kullanım amacı (uygulanabilirlik alanı) hakkında bir beyan içermelidir. Böylece, doğuştan belli bir bağlama özgü olan bir Teknik Belirtim bunu belli edecek bir beyan içerecektir. Bununla birlikte, bir Teknik Belirtim Genel Ağ'daki kullanımıyla ilgili gereksinimleri belirtmez; bu gereksinimler bir Uygulanabilirlik Bildirgesi ile tanımlanır ve Teknik Belirtimin farklı sistem yapılandırmalarını birleştiren belli bir bağlamına bağlıdırlar.
3.2. Uygulanabilirlik Bildirgesi (UB)
Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi, bir veya birkaç Teknik Belirtimin belli bir Genel Ağ yeteneğinin desteklenmesi için hangi koşullar altında ve nasıl uygulanacağını belirtir. Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi Harici Standartlar ve Belirtimler bölümünde açıklandığı gibi Genel Ağ Standardı olmayan Teknik Belirtimlerin kullanımını da belirtebilir.
Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi ilgili Teknik Belirtimleri ve onları biraraya getirecek yöntemi tanımladığı gibi ayrıca gerçeklenmesi gereken bir Teknik Belirtim protokolünün alt işlevlerini veya Teknik Belirtimin bağımsız değişkenlerinin aralıklarını veya belli değerlerini de belirtebilir. Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi ayrıca belli bir Teknik Belirtimin gerekli, önerilen veya seçimlik kullanıldığı durumları da belirtir (Gereksinim Seviyeleri bölümüne bakınız).
Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi, Ethernetlere veya datagram temelli veritabanı sunucularına arayüz olan Genel Ağ sistemleri, uçbirim sunucuları, Genel Ağ yönlendiricileri gibi sınırlanmış bir "uygulanabilirlik alanında" bir Teknik Belirtimin bellibaşlı kullanım yöntemlerini açıklayabilir.
Uygulanabilirlik Bildirgesinin en geniş türü, Genel Ağ yönlendiricileri veya Genel Ağ konakları gibi Genel Ağ sistemlerinin belli bir sınıfı için, "gereksinimler belgesi" olarak bilinen kapsamlı uygunluk belirtimidir.
Bir Uygulanabilirlik Bildirgesi, bağlantılı olduğu bir Teknik Belirtimden daha yüksek bir standartlaşma aşamasında olamaz (Standartlaşma Aşamalarının Olgunluk Seviyeleri bölümüne bakınız). Örneğin, standart adayı bir Teknik Belirtim, standart bir Uygulanabilirlik Bildirgesine değil, standart aday adayı ya da standart adayı bir Uygulanabilirlik Bildirgesine konu olabilir.
3.3. Gereksinim Seviyeleri
Bir Uygulanabilirlik Bildirgesinin bağdaştırığı bir Teknik Belirtime uygulayabileceği "gereksinim seviyeleri" şunlar olabilir:
- Gerekli
-
Bağdaşılan Teknik Belirtimin, Uygulanabilirlik Bildirgesinde belirtilen bir uyumluluğu en düşük düzeyde sağlaması gereklidir. Örneğin, IP ve ICMP tüm Genel Ağ sistemleri tarafından TCP/IP Protokol ailesi kullanılarak gerçeklenmelidir.
- Önerilen
-
Bağdaşılan Teknik Belirtimin, Uygulanabilirlik Bildirgesinde belirtilen bir uyumluluğu en düşük düzeyde sağlaması gerekli değildir, fakat deneyim ve/veya genellikle kabul gören teknik akıl gereği Uygulanabilirlik Bildirgesinin uygulanabilirlik alanında istenmesi önerilebilir. Üreticiler Önerilen Teknik Belirtimlerin işlevlerini, özelliklerini ve protokollerini ürünlerinde bulundurmaya özendirilirlerken, sadece bazı özel durumların yokluğunda bunlardan vazgeçilmesi istenmelidir. Örneğin, Telnet protokolü uzaktan erişimin mümkün olması gerekebileceğinden tüm sistemler tarafından gerçeklenmelidir.
- Seçimlik
-
Bağdaşılan Teknik Belirtimin gerçeklenmesi, Uygulanabilirlik Bildirgesinin uygulanabilirlik alanında isteğe bağlıdır; yani, Uygulanabilirlik Bildirgesi, Teknik Belirtim için açıkça hiçbir uygulanma gerekliliği ortaya koymaz. Bununla birlikte, bir üretici onu gerçeklemeye karar verebilir veya bir kullanıcı belli bir ortam için onun gerekliliğine karar verebilir. Örneğin, DECNET yönetim bilgi tabanı DECNET protokolünün kullanıldığı bir ortamda değerli görülebilirdi.
Standartlaşma Aşamalarının Olgunluk Seviyeleri bölümünde bahsedildiği gibi, standartlaşma aşamalarına girmemiş veya bu aşamalardan kaldırılmış Teknik Belirtimler de vardır ve bunlar gerekli, önerilen veya seçimlik olmazlar. Bu tür Teknik Belirtimler için iki ek "gereksinim seviyesi" daha vardır:
- Sınırlı Kullanım
-
Teknik Belirtimin kullanımının sadece belirli sınırlar içinde veya sadece benzersiz koşullarda uygun olacağı kabul edilir. Örneğin, "Deneysel" bir protokolün kullanımı genellikle deneyle etkin olarak meşgul olanlarla sınırlı olmalıdır.
- Önerilmez
-
Bir Teknik Belirtimin genel kullanım için uygun olmaması halinde Teknik Belirtim "Önerilmez" olarak etiketlenir. Bu, sınırlı işlevselliği, özelleştirilmiş doğası ya da tarihsel durumundan dolayı olabilir.
Teknik Belirtimler ve Uygulanabilirlik Bildirgeleri kavramsal olarak ayrı ele alındıklarından, uygulamada standartlaşma aşamalarındaki bir belge bir Uygulanabilirlik Bildirgesini birden fazla ilgili Teknik Belirtimle bağdaştırabilir. Örneğin, eposta sunucularının konakları gibi, özellikle ve açıkça belli bir uygulanabilirlik alanı için geliştirilmiş Teknik Belirtimler çoğunlukla birbiriyle bağdaşık Teknik Belirtim ve Uygulanabilirlik Bildirgelerinin hepsini tek bir belirtimde içerirler. Böyle durumlarda, şekilsel TB/UB ayrımı yaparak belgeleri bölmenin hiç gereği yoktur. Bununla birlikte, benzer şekilde birden fazla uygulanabilirlik alanına uygulanacak bir Teknik Belirtim çok sayıda Uygulanabilirlik Bildirgesi ile bağdaştırılacaksa bunu kolaylaştırmak için Teknik Belirtim modüler bir yapıda geliştirilmelidir.
"Resmi Protokol Standartları" RFC'si (STD1) bu bölümde tanımlanmış terminolojiyi kullanarak her Teknik Belirtim için gereksinim seviyesi belirlenmiş bir liste içerir. Bu RFC aralıklı olarak güncellenir. Çoğu durumda, belli protokollerin ve kendilerine özgü özellikler içeren protokollerin gereksinim seviyelerinin daha ayrıntılı açıklamaları, ilgili Uygulanabilirlik Bildirgelerinde bulunur.