Bu belirtim bize gösterecek ki, Genel Ağ sisteminin bir parçası olan konakların etkin (kapalı olmayan) bağlantılar üzerinden aktarılan son sıra numaraları ile ilgili hiç bir bilgi kalmaksızın "çökme" leri durumunda, TCP'nin herhangi bir veri bölütünü iletmesi en azından kabul edilen AVÖ değeri kadar gecikecektir. Aşağıdaki paragraflarda, bu belirtim için bir açıklama yapılmıştır. TCP gerçeklenimcileri bu "sessizlik süresi" sınırlamasını zorlayabilirler, fakat tek risk eski verilerin yeni olarak kabul edilmesine veya yeni veriyi Genel Ağ sistemindeki bazı alıcıların eskinin yinelenmişi olarak reddetmelerine sebep olmaktır.

TCP'ler veri bölütlerinin biçimlendirilip kaynak konağın ağ çıkış kuyruğuna her atılışında sıra numarası uzayını tüketir. TCP'deki sıralama algoritması ve yinelenmişin saptanması için güvenilen tek şey veri bölütü alıcıya ulaştırılıp onay alınmadan ve veri bölütünün Genel Ağ üzerinde bulunan bütün kopyaları yok edilmeden veri bölütü verisinin sıra numarasının eşsizliğini sağlayan sıra numaralarının 232 değerinin hepsi tüketilmeden döngünün yeniden başlatılmayacağıdır. Böyle bir önkabul olmaksızın, iki ayrı TCP veri bölütüne aynı sıra numaralarının atanmış olması veya üst üste gelmesi gibi bir olasılıklar doğar ve bu da alıcı tarafta hangi verinin yeni hangisinin eski olduğu konusunda karmaşaya yol açar. Hatırlarsanız bir veri bölütünün içinde veri sekizlileri olduğu kadar çok sayıda ardışık sıra numarası da bulunuyordu.

Normal şartlar altında, alındılanmış ilk sıra numarasından önce bir sıra numarasının tekrar kullanılmasını önlemek için TCP'ler kullanılacak sonraki sıra numarası ile bekleyen en eski alındının kaydını tutar. Bu tek başına sıra numarasının, kullanılmadan önce eski yinelenmiş verinin ağ üzerinden silinmiş oluşunu garantilemez, bu nedenle başıboş bir yinelenmişin, istenmeyen bir varış olasılığını düşürmek için sıra numarası uzayı çok geniş tutulur. Sıra numarası uzayının 232 sekizlisinin kullanımı 2 megabit/saniye hızında 4.5 saat sürer. AVÖ ağ üzerinde birkaç on saniyeyi aşamayacağından veri hızı onlarca megabit/saniye hızlara tırmansa bile, bu, öngörülebilir ağlar için yeterince iyi bir koruma sayılır. 100 megabit/saniye için döngü tamamlanma süresi 5.4 dakika olur ve bu hala makul bir koruma sağlar.

Eğer bir kaynak TCP son kullandığı bağlantıda sıra numaraları belleğine sahip değilse, TCP'deki yineleme saptama ve sıralama algoritması yine de bozulabilir. Örneğin, bir TCP tüm bağlantıları 0 sıra numarası ile başlatıyorsa, bir çökme veya yeniden başlatma sebebiyle, bu TCP önceki bağlantıyı (muhtemelen yarı açık bağlantı çözünürlüğü sonrası) yeniden şekillendirebilir ve aynı bağlantının önceki bir varoluşunda kullanılmış paketlerden ağda halen varlığını sürdürenlerle çakışan veya onlarla aynı sıra numaralarına sahip paketler gönderebilir. Belli bir bağlantıda kullanılmış sıra numaraları ile ilgili bilginin yokluğunda, TCP belirtimi veri bölütlerinin bağlantıya gönderilmeden önce, bağlantının önceki varoluşlarına ait sistemdeki veri bölütlerinin kaldırılması için gereken süreyi sağlamak için, AVÖ saniyelik bir kaynak gecikmesi uygulanmasını önerir.

Tam gün zamanı hatırlayan ve ilk sıra numarasının seçiminde bunu kullanan konaklar bile bu sorundan bağışık değillerdir. (Örneğin, her yeni bağlantının yeniden varoluşunda ilk sıra numarasını seçerken.)

Varsayalım ki, örneğin, S sıra numarası ile başlayan bir bağlantı açılmış olsun. Bu bağlantının çok kullanılmadan eninde sonunda ilk sıra numarası işlevinin (İSN(t)) S1 diye, bağlantı üzerinden bu TCP'nin gönderdiği son veri bölütünün sıra numarasına eşit bir değer aldığını varsayalım. Tam o anda konağın çöküp kurtarıldığını ve bağlantının yeni bir varoluşunun kurulduğunu varsayalım. Seçilen ilk sıra numarası S1 = İSN(t), bağlantının eski varoluşunda kullanılan son sıra numarası olur. Eğer kurtarma yeterince çabuk gerçekleşirse, ağdan S1'in komşu sıra numaralarını taşıyan eski yinelenmişler gelebilir ve bağlantının yeni varoluşunun alıcısı tarafından bunlar yeni paketlermiş gibi ele alınabilir.

Burada sorun, konağın kurtarılıncaya kadan ne kadar çökük kaldığının ve önceki bağlantı varoluşundan sistemde hala eski yinelenmişlerin kalıp kalmadığının bilinmeyişidir.

Bu sorunu aşmanın tek yolu, bir çökme sonucunda kurtarmanın ardından gönderilecek veri bölütlerine kasıtlı olarak bir AVÖ'lük gecikme uygulamaktır (bu bir "sessizlik süresi" belirtimidir). Belli bir hedef için eski ve yeni paketlerin karışma olasılığı riskini almaya istekli olup beklemekten kaçınmayı tercih eden konaklar, "sessizlik süresi" için beklemeyi seçmeyebilir. Gerçeklenimciler TCP kullanıcılarına, bağlantıdan bağlantıya bir çökme sonrası beklenip beklenmeyeceğini veya tüm bağlantılar için "sessizlik süresi"nin teklifsizce mi gerçekleneceğini seçme imkanı verebilir. Besbelli, bir kullanıcı "beklemeyi" seçtiğinde bile, en azından AVÖ saniye sonra "ayağa kalkmış" bir konak için bu gerekli değildir.

Özet olarak: yayımlanan her veri bölütü, sıra numarası uzayındaki bir veya daha fazla sıra numarasını işgal eder; bir veri bölütü tarafından işgal edilen numaralar AVÖ saniyece "kullanımda" ya da "meşgul"dürler; son yayımlanan veri bölütünün sekizlileri tarafından işgal edilmiş bir uzay-zaman blokunun çöküşünün ardından, eğer yeni bağlantı hemen başlatılır ve önceki bağlantı varoluşunun son veri bölütünün uzay-zaman yayılımındaki sıra numaralarından biri kullanılırsa alıcı tarafta bir karışıklığa sebep olabilecek bir sıra numarası çakışması olasılığı var demektir.